Vakia suresi türkçe okunuş sesli takip

Kuranı kerimin 56. sıradaki 56. suresi (56. sure) vakia suresinin Kolay ezberleme ve doğru okuma için okunuşu ile latin harflerle yazılışını ve anlamını en kolay anlaşılan şekilde biraraya getirdik. dilerseniz mp3 olarak bu sureyi indirebilirsiniz. Allah Blogumdan faydalananlara zihin açıklığı versin.

Alternatif: >>> İndir

1.ayeti

Vâkıa 1

İzâ ve kaatil vâkıah(vâkıatu).
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا وَقَعَتِ ٱلْوَاقِعَةُ
(1-2) Kesin gerçekleşecek (olan Kıyamet) koptuğu zaman, onun kopuşunu yalanlayacak kimse olmayacaktır.

2.ayeti

Vâkıa 2

Leyse li vak’atihâ kâzibeh(kâzibetun).
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
(1-2) Kesin gerçekleşecek (olan Kıyamet) koptuğu zaman, onun kopuşunu yalanlayacak kimse olmayacaktır.

3.ayeti

Vâkıa 3

Hâfidatun râfiah(râfiatun).
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ
(3-7) Yeryüzü şiddetle sarsıldığı, dağlar parça parça dağılıp saçılmış toz olduğu ve siz de üç sınıf olduğunuz zaman, O, (kimini) yükseltir, (kimini) alçaltır.

4.ayeti

Vâkıa 4

İzâ ruccetil ardu reccâ(reccen).
إِذَا رُجَّتِ ٱلْأَرْضُ رَجًّا
(3-7) Yeryüzü şiddetle sarsıldığı, dağlar parça parça dağılıp saçılmış toz olduğu ve siz de üç sınıf olduğunuz zaman, O, (kimini) yükseltir, (kimini) alçaltır.

5.ayeti

Vâkıa 5

Ve bussetil cibâlu bessâ(bessen).
وَبُسَّتِ ٱلْجِبَالُ بَسًّا
(3-7) Yeryüzü şiddetle sarsıldığı, dağlar parça parça dağılıp saçılmış toz olduğu ve siz de üç sınıf olduğunuz zaman, O, (kimini) yükseltir, (kimini) alçaltır.

6.ayeti

Vâkıa 6

Fe kânet hebâen mun bessâ(bessen).
فَكَانَتْ هَبَآءً مُّنۢبَثًّا
(3-7) Yeryüzü şiddetle sarsıldığı, dağlar parça parça dağılıp saçılmış toz olduğu ve siz de üç sınıf olduğunuz zaman, O, (kimini) yükseltir, (kimini) alçaltır.

7.ayeti

Vâkıa 7

Ve kuntum ezvâcen selâseh(selâseten).
وَكُنتُمْ أَزْوَٰجًا ثَلَٰثَةً
(3-7) Yeryüzü şiddetle sarsıldığı, dağlar parça parça dağılıp saçılmış toz olduğu ve siz de üç sınıf olduğunuz zaman, O, (kimini) yükseltir, (kimini) alçaltır.

8.ayeti

Vâkıa 8

Fe ashâbul meymeneti mâ ashâbul meymeneti.
فَأَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ
Ahiret mutluluğuna erenler var ya; ne mutlu kimselerdir!

9.ayeti

Vâkıa 9

Ve ashâbul meş´emeti mâ ashâbul meş’emeti.
وَأَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ
Kötülüğe batanlara gelince; ne mutsuz kimselerdir!

10.ayeti

Vâkıa 10

Ves sâbikûnes sâbikûn(sâbikûne).
وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ
(10-11) (İman ve amelde) öne geçenler ise (Ahirette de) öne geçenlerdir. İşte onlar (Allah’a) yaklaştırılmış kimselerdir.

11.ayeti

Vâkıa 11

Ulâikel mukarrebûn(mukarrebûne).
أُو۟لَٰٓئِكَ ٱلْمُقَرَّبُونَ
(10-11) (İman ve amelde) öne geçenler ise (Ahirette de) öne geçenlerdir. İşte onlar (Allah’a) yaklaştırılmış kimselerdir.

12.ayeti

Vâkıa 12

Fî cennâtin naîm(naîmi).
فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ
Onlar, Naîm cennetlerindedirler.

13.ayeti

Vâkıa 13

Sulletun minel evvelîn(evvelîne).
ثُلَّةٌ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ
(13-14) Onların çoğu öncekilerden, azı da sonrakilerdendir.

14.ayeti

Vâkıa 14

Ve kalîlun minel âhirîn(âhirîne).
وَقَلِيلٌ مِّنَ ٱلْءَاخِرِينَ
(13-14) Onların çoğu öncekilerden, azı da sonrakilerdendir.

15.ayeti

Vâkıa 15

Alâ sururin mevdûnetin.
عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
(15-16) Onlar, karşılıklı yaslanmış vaziyette mücevheratla işlenmiş tahtlar üzerindedirler.

16.ayeti

Vâkıa 16

Muttekiîne aleyhâ mutekâbilîn(mutekâbilîne).
مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيْهَا مُتَقَٰبِلِينَ
(15-16) Onlar, karşılıklı yaslanmış vaziyette mücevheratla işlenmiş tahtlar üzerindedirler.

17.ayeti

Vâkıa 17

Yetûfu aleyhim vildânun muhalledûn(muhalledûne).
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَٰنٌ مُّخَلَّدُونَ
(17-21) Ebediyen genç kalan uşaklar, onların etrafında; içmekle başlarının dönmeyeceği ve sarhoş olmayacakları, cennet pınarından doldurulmuş sürahileri, ibrikleri ve kadehleri, beğendikleri meyveleri ve arzu ettikleri kuş etlerini dolaştırırlar.

18.ayeti

Vâkıa 18

Bi ekvâbin ve ebârîka ve ke’sin min maîn(maînin).
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
(17-21) Ebediyen genç kalan uşaklar, onların etrafında; içmekle başlarının dönmeyeceği ve sarhoş olmayacakları, cennet pınarından doldurulmuş sürahileri, ibrikleri ve kadehleri, beğendikleri meyveleri ve arzu ettikleri kuş etlerini dolaştırırlar.

19.ayeti

Vâkıa 19

Lâ yusaddeûne anhâ ve lâ yunzifûn(yunzifûne).
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ
(17-21) Ebediyen genç kalan uşaklar, onların etrafında; içmekle başlarının dönmeyeceği ve sarhoş olmayacakları, cennet pınarından doldurulmuş sürahileri, ibrikleri ve kadehleri, beğendikleri meyveleri ve arzu ettikleri kuş etlerini dolaştırırlar.

20.ayeti

Vâkıa 20

Ve fâkihetin mimmâ yetehayyerûn(yetehayyerûne).
وَفَٰكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
(17-21) Ebediyen genç kalan uşaklar, onların etrafında; içmekle başlarının dönmeyeceği ve sarhoş olmayacakları, cennet pınarından doldurulmuş sürahileri, ibrikleri ve kadehleri, beğendikleri meyveleri ve arzu ettikleri kuş etlerini dolaştırırlar.

21.ayeti

Vâkıa 21

Ve lahmi tayrin mimmâ yeştehûn(yeştehûne).
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
(17-21) Ebediyen genç kalan uşaklar, onların etrafında; içmekle başlarının dönmeyeceği ve sarhoş olmayacakları, cennet pınarından doldurulmuş sürahileri, ibrikleri ve kadehleri, beğendikleri meyveleri ve arzu ettikleri kuş etlerini dolaştırırlar.

22.ayeti

Vâkıa 22

Ve hûrun înun.
وَحُورٌ عِينٌ
(22-23) Onlar için saklı inciler gibi, iri gözlü huriler de vardır.

23.ayeti

Vâkıa 23

Ke emsâlil lu’luil meknûn(meknûni).
كَأَمْثَٰلِ ٱللُّؤْلُؤِ ٱلْمَكْنُونِ
(22-23) Onlar için saklı inciler gibi, iri gözlü huriler de vardır.

24.ayeti

Vâkıa 24

Cezâen bi mâ kânû ya’melûn(ya’melûne).
جَزَآءًۢ بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ
(Bütün bunlar) işledikleri amellere karşılık bir mükâfat olarak (verilir.)

25.ayeti

Vâkıa 25

Lâ yesmeûne fîhâ lagven ve lâ te’sîmâ(te’sîmen).
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
Orada ne boş bir söz, ne de günaha sokan bir şey işitirler.

26.ayeti

Vâkıa 26

İllâ kîlen selâmen selâmâ(selâmen).
إِلَّا قِيلًا سَلَٰمًا سَلَٰمًا
Sadece “selâm!”, “selâm!” sözünü işitirler.

27.ayeti

Vâkıa 27

Ve ashâbul yemîni mâ ashâbul yemîn(yemîni).
وَأَصْحَٰبُ ٱلْيَمِينِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْيَمِينِ
Ahiret mutluluğuna erenler, ne mutlu kimselerdir!

28.ayeti

Vâkıa 28

Fî sidrin mahdûd(mahdûdin).
فِى سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

29.ayeti

Vâkıa 29

Ve talhın mendûd(mendûdin).
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

30.ayeti

Vâkıa 30

Ve zıllin memdûd(memdûdin).
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

31.ayeti

Vâkıa 31

Ve mâin meskûb(meskûbin).
وَمَآءٍ مَّسْكُوبٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

32.ayeti

Vâkıa 32

Ve fâkihetin kesîrah(kesîretin)
وَفَٰكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

33.ayeti

Vâkıa 33

Lâ maktûatin ve lâ memnûah(memnûatin).
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

34.ayeti

Vâkıa 34

Ve furuşin merfûah(merfûatin).
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
(28-34) (Onlar), dikensiz sidir ağaçları ve meyveleri küme küme dizili muz ağaçları altında, yayılmış sürekli bir gölgede, çağlayan bir su başında, tükenmeyen ve yasaklanmayan çok çeşitli meyveler içinde ve yüksek döşekler üzerindedirler.

35.ayeti

Vâkıa 35

İnnâ enşe’nâ hunne inşââ(inşâen).
إِنَّآ أَنشَأْنَٰهُنَّ إِنشَآءً
Biz onları (hurileri) yepyeni bir yaratılışta yarattık.

36.ayeti

Vâkıa 36

Fe cealnâ hunne ebkârân(ebkâren).
فَجَعَلْنَٰهُنَّ أَبْكَارًا
(36-38) Onları ahiret mutluluğuna erenler için, hep bir yaşta eşlerini çok seven gösterişli bakireler yaptık.

37.ayeti

Vâkıa 37

Uruben etrâbâ(etrâben).
عُرُبًا أَتْرَابًا
(36-38) Onları ahiret mutluluğuna erenler için, hep bir yaşta eşlerini çok seven gösterişli bakireler yaptık.

38.ayeti

Vâkıa 38

Li ashâbil yemîn(yemîni).
لِّأَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ
(36-38) Onları ahiret mutluluğuna erenler için, hep bir yaşta eşlerini çok seven gösterişli bakireler yaptık.

39.ayeti

Vâkıa 39

Sulletun minel evvelîn(evvelîne).
ثُلَّةٌ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ
(39-40) Bunların birçoğu öncekilerden, birçoğu da sonrakilerdendir.

40.ayeti

Vâkıa 40

Ve sulletun minel âhırîn(âhırîne).
وَثُلَّةٌ مِّنَ ٱلْءَاخِرِينَ
(39-40) Bunların birçoğu öncekilerden, birçoğu da sonrakilerdendir.

41.ayeti

Vâkıa 41

Ve ashâbuş şimâli mâ ashâbuş şimâl(şimâli).
وَأَصْحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلشِّمَالِ
Kötülüğe batanlar ise ne mutsuz kimselerdir!

42.ayeti

Vâkıa 42

Fî semûmin ve hamîm(hamîmin).
فِى سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
(42-44) Onlar, iliklere işleyen bir ateş ve bir kaynar su içindedirler. Ne serin ve ne de yararlı olan zifirî bir gölge içinde!.

43.ayeti

Vâkıa 43

Ve zıllin min yahmûm(yahmûmin).
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ
(42-44) Onlar, iliklere işleyen bir ateş ve bir kaynar su içindedirler. Ne serin ve ne de yararlı olan zifirî bir gölge içinde!.

44.ayeti

Vâkıa 44

Lâ bâridin ve lâ kerîm(kerîmin).
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
(42-44) Onlar, iliklere işleyen bir ateş ve bir kaynar su içindedirler. Ne serin ve ne de yararlı olan zifirî bir gölge içinde!.

45.ayeti

Vâkıa 45

İnnehum kânû kable zâlike mutrefîn(mutrefîne).
إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ
Çünkü onlar, bundan önce (dünyada varlık içinde) sefahata dalmış ve azgın kimselerdi.

46.ayeti

Vâkıa 46

Ve kânû yusirrûne alel hınsil azîm(azîmi).
وَكَانُوا۟ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلْحِنثِ ٱلْعَظِيمِ
Büyük günah üzerinde ısrar ediyorlardı.

47.ayeti

Vâkıa 47

Ve kânû yekûlûne e izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve izâ men e innâ le meb’ûsûn(meb’ûsûne).
وَكَانُوا۟ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
Diyorlardı ki: “Biz öldükten, toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı, biz mi bir daha diriltilecekmişiz?”

48.ayeti

Vâkıa 48

E ve âbâunel evvelûn(evvelûne).
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ
“Evvelki atalarımız da mı?”

49.ayeti

Vâkıa 49

Kul innel evvelîne vel âhirîn(âhirîne).
قُلْ إِنَّ ٱلْأَوَّلِينَ وَٱلْءَاخِرِينَ
(49-50) De ki: “Şüphesiz öncekiler ve sonrakiler, mutlaka belli bir günün belli bir vaktinde toplanacaklardır.”

50.ayeti

Vâkıa 50

Le mecmûûne ilâ mîkâti yevmin ma’lûm(ma’lûmin).
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
(49-50) De ki: “Şüphesiz öncekiler ve sonrakiler, mutlaka belli bir günün belli bir vaktinde toplanacaklardır.”

51.ayeti

Vâkıa 51

Summe innekum eyyuhed dâllûnel mukezzibûn(mukezzibûne).
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلْمُكَذِّبُونَ
(51-52) Sonra siz ey haktan sapan yalanlayıcılar! Mutlaka (cehennemde) bir ağaçtan, zakkumdan yiyeceksiniz.

52.ayeti

Vâkıa 52

Le âkilûne min şecerin min zakkumin.
لَءَاكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
(51-52) Sonra siz ey haktan sapan yalanlayıcılar! Mutlaka (cehennemde) bir ağaçtan, zakkumdan yiyeceksiniz.

53.ayeti

Vâkıa 53

Fe mâ liûne minhel butûn(butûne).
فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ
Karınlarınızı ondan dolduracaksınız.

54.ayeti

Vâkıa 54

Fe şâribûne aleyhi minel hamîm(hamîmi).
فَشَٰرِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ ٱلْحَمِيمِ
Üstüne de o kaynar sudan içeceksiniz.

55.ayeti

Vâkıa 55

Fe şâribûne şurbel hîm(hîmi).
فَشَٰرِبُونَ شُرْبَ ٱلْهِيمِ
Kanmak bilmez susamış develerin suya saldırışı gibi içeceksiniz.

56.ayeti

Vâkıa 56

Hâzâ nuzuluhum yevmed dîn(dîni).
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ ٱلدِّينِ
İşte bu hesap ve ceza gününde onlara ziyafetleridir.

57.ayeti

Vâkıa 57

Nahnu halaknâkum fe lev lâ tusaddikûn(tusaddikûne).
نَحْنُ خَلَقْنَٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
Sizi biz yarattık. Hâlâ tasdik etmeyecek misiniz?

58.ayeti

Vâkıa 58

E fe reeytum mâ tumnûn(tumnûne).
أَفَرَءَيْتُم مَّا تُمْنُونَ
Attığınız o meniye ne dersiniz?!

59.ayeti

Vâkıa 59

E entum tahlukûnehû em nahnul hâlikûn(hâlikûne).
ءَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلْخَٰلِقُونَ
Onu siz mi yaratıyorsunuz, yoksa yaratan biz miyiz?

60.ayeti

Vâkıa 60

Nahnu kaddernâ beynekumul mevte ve mâ nahnu bi mes- bûkîn(mesbûkîne).
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ ٱلْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
(60-61) Sizin yerinize benzerlerinizi getirmek ve sizi bilemeyeceğiniz bir şekilde yeniden yaratmak üzere aranızda ölümü biz takdir ettik. (Bu konuda) bizim önümüze geçilmez.

61.ayeti

Vâkıa 61

Alâ en nubeddile emsâlekum ve nunşiekum fî mâ lâ ta’lemûn(ta’lemûne).
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَٰلَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِى مَا لَا تَعْلَمُونَ
(60-61) Sizin yerinize benzerlerinizi getirmek ve sizi bilemeyeceğiniz bir şekilde yeniden yaratmak üzere aranızda ölümü biz takdir ettik. (Bu konuda) bizim önümüze geçilmez.

62.ayeti

Vâkıa 62

Ve lekad alimtumunneş etel ûlâ fe lev lâ tezekkerûn(tezekkerûne).
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ٱلنَّشْأَةَ ٱلْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ
Andolsun, birinci yaratılışı(nızı) biliyorsunuz. O hâlde düşünseniz ya!

63.ayeti

Vâkıa 63

E fe reeytum mâ tahrusûn(tahrusûne).
أَفَرَءَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
Ektiğiniz tohuma ne dersiniz?!

64.ayeti

Vâkıa 64

E entum tezre ûnehû em nahnuz zâriûn(zâriûne).
ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلزَّٰرِعُونَ
Onu siz mi bitiriyorsunuz, yoksa bitiren biz miyiz?

65.ayeti

Vâkıa 65

Lev neşâu le cealnâhu hutâmen fe zaltum tefekkehûn(tefekkehûne).
لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَٰهُ حُطَٰمًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ
Dileseydik, onu kuru bir çöp yapardık da şaşkınlık içinde şöyle geveleyip dururdunuz:

66.ayeti

Vâkıa 66

İnnâ le mugremûn(mugremûne).
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
“Muhakkak biz çok ziyandayız!”

67.ayeti

Vâkıa 67

Bel nahnu mahrûmûn(mahrûmûne).
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
“Daha doğrusu büsbütün mahrumuz!”

68.ayeti

Vâkıa 68

E fe reeytumul mâellezî teşrebûn(teşrebûne).
أَفَرَءَيْتُمُ ٱلْمَآءَ ٱلَّذِى تَشْرَبُونَ
İçtiğiniz suya ne dersiniz?!

69.ayeti

Vâkıa 69

E entum enzeltumûhu minel muzni em nahnul munzilûn(munzilûne).
ءَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ ٱلْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنزِلُونَ
Siz mi onu buluttan indirdiniz, yoksa indiren biz miyiz?

70.ayeti

Vâkıa 70

Lev neşâu cealnâhu ucâcen fe levlâ teşkurûn(teşkurûne).
لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنَٰهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
Dileseydik onu acı bir su yapardık. O hâlde şükretseydiniz ya!.

71.ayeti

Vâkıa 71

E fe reeytumun nârelletî tûrûn(tûrûne).
أَفَرَءَيْتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِى تُورُونَ
Tutuşturduğunuz ateşe ne dersiniz?!

72.ayeti

Vâkıa 72

E entum enşe’tum şeceretehâ em nahnul munşiûn(munşiûne).
ءَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَآ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنشِـُٔونَ
Onun ağacını siz mi yarattınız, yoksa yaratan biz miyiz?

73.ayeti

Vâkıa 73

Nahnu cealnâhâ tezkireten ve metâan lil mukvîn(mukvîne).
نَحْنُ جَعَلْنَٰهَا تَذْكِرَةً وَمَتَٰعًا لِّلْمُقْوِينَ
Biz onu bir ibret ve ıssız yerlerde yaşayanlara bir yarar kaynağı kıldık.

74.ayeti

Vâkıa 74

Fe sebbih bismi rabbikel azîm(azîmi).
فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ
O hâlde, O yüce Rabbinin adını tesbih et (yücelt).

75.ayeti

Vâkıa 75

Fe lâ uksimu bi mevâkiin nucûm(nucûmi).
۞ فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ
(75-76) Yıldızların yerlerine yemin ederim ki, -eğer bilirseniz, gerçekten bu, büyük bir yemindir-

76.ayeti

Vâkıa 76

Ve innehu le kasemun lev ta’lemûne azîm(azîmun).
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
(75-76) Yıldızların yerlerine yemin ederim ki, -eğer bilirseniz, gerçekten bu, büyük bir yemindir-

77.ayeti

Vâkıa 77

İnnehu le kur’ânun kerîm(kerîmun).
إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٌ كَرِيمٌ
O, elbette değerli bir Kur’an’dır.

78.ayeti

Vâkıa 78

Fî kitâbin meknûn(meknûnin).
فِى كِتَٰبٍ مَّكْنُونٍ
Korunmuş bir kitaptadır.

79.ayeti

Vâkıa 79

Lâ yemessuhû illel mutahherûn(mutahherûne).
لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلْمُطَهَّرُونَ
Ona, ancak tertemiz olanlar dokunabilir.

80.ayeti

Vâkıa 80

Tenzîlun min rabbil âlemîn(âlemîne).
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ
Âlemlerin Rabb’inden indirilmedir.

81.ayeti

Vâkıa 81

E fe bi hâzel hadîsi entum mudhinûn(mudhinûne).
أَفَبِهَٰذَا ٱلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ
(81-82) Şimdi siz, bu sözü mü küçümsüyorsunuz ve Allah’ın verdiği rızka O’nu yalanlayarak mı şükrediyorsunuz?

82.ayeti

Vâkıa 82

Ve tec’alûne rızkakum ennekum tukezzibûn(tukezzibûne).
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
(81-82) Şimdi siz, bu sözü mü küçümsüyorsunuz ve Allah’ın verdiği rızka O’nu yalanlayarak mı şükrediyorsunuz?

83.ayeti

Vâkıa 83

Fe lev lâ izâ belegatil hulkûme(hulkûme).
فَلَوْلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلْحُلْقُومَ
Can boğaza geldiğinde, onu geri döndürsenize!

84.ayeti

Vâkıa 84

Ve entum hîne izin tenzurûn(tenzurûne).
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ
Oysa siz o zaman bakıp durursunuz.

85.ayeti

Vâkıa 85

Ve nahnu akrebu ileyhi minkum ve lâkin lâ tubsirûn(tubsirûne).
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ
Biz ise ona sizden daha yakınız. Fakat siz göremezsiniz.

86.ayeti

Vâkıa 86

Fe lev lâ in kuntum gayre medînîn(medînîne).
فَلَوْلَآ إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
(86-87) Eğer hesaba çekilmeyecekseniz ve doğru söyleyenler iseniz, onu geri döndürsenize!

87.ayeti

Vâkıa 87

Terciûnehâ in kuntum sâdikîn(sâdikîne).
تَرْجِعُونَهَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ
(86-87) Eğer hesaba çekilmeyecekseniz ve doğru söyleyenler iseniz, onu geri döndürsenize!

88.ayeti

Vâkıa 88

Fe emmâ in kâne minel mukarrebîne(mukarrebîne).
فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُقَرَّبِينَ
(88-89) Fakat (ölen kişi) Allah’a yakın kılınmışlardan ise, ona rahatlık, güzel rızık ve Naîm cenneti vardır.

89.ayeti

Vâkıa 89

Fe revhun ve reyhânun ve cennetu naîm(naîmin).
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ
(88-89) Fakat (ölen kişi) Allah’a yakın kılınmışlardan ise, ona rahatlık, güzel rızık ve Naîm cenneti vardır.

90.ayeti

Vâkıa 90

Ve emmâ in kâne min ashâbil yemîn(yemîni).
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ
(90-91) Eğer Ahiret mutluluğuna ermiş kişilerden ise, kendisine, “Selâm sana Ahiret mutluluğuna ermişlerden!” denir.

91.ayeti

Vâkıa 91

Fe selâmun leke min ashâbil yemîn(yemîni).
فَسَلَٰمٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ
(90-91) Eğer Ahiret mutluluğuna ermiş kişilerden ise, kendisine, “Selâm sana Ahiret mutluluğuna ermişlerden!” denir.

92.ayeti

Vâkıa 92

Ve emmâ in kâne minel mukezzibîned dâllîn(dâllîne).
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ
(92-93) Ama haktan sapan yalancılardan ise, işte ona da kaynar sudan bir ziyafet vardır.

93.ayeti

Vâkıa 93

Fe nuzulun min hamîm(hamîmin).
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ
(92-93) Ama haktan sapan yalancılardan ise, işte ona da kaynar sudan bir ziyafet vardır.

94.ayeti

Vâkıa 94

Ve tasliyetu cahîm(cahîmin).
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
Bir de cehenneme atılma vardır.

95.ayeti

Vâkıa 95

İnne hâzâ le huve hakkul yakîn(yakîni).
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلْيَقِينِ
Şüphesiz bu, kesin gerçektir.

96.ayeti

Vâkıa 96

Fe sebbih bismi rabbikel azîm(azîmi).
فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ
Öyleyse yüce Rabbinin adını tesbih et.

önceki sure
Rahman Suresi Sonraki Sure
Hadid Suresi
< - >